Al sinds heel jonge leeftijd ben ik geboeid door de sterrenhemel en de verhalen die daarmee samenhangen. Lees over de sterrenbeelden Stier en Schorpioen als tegenstelling.
Het is één van mijn grootste inspiratiebronnen. Toevallig heten familie opstellingen in het Engels family-constellations en een sterrenbeeld is ook een constellation. En bij elk sterrenbeeld hoort een verhaal, en dat is bij een opstelling ook zo. Welk verhaal wil zich laten zien in de familie opstelling? Wat is jouw verhaal?

Sterrenbeeld Stier en Schorpioen als tegenstellingen

Het sterrenbeeld Stier en Schorpioen staan aan de hemel tegenover elkaar. Het sterrenbeeld Stier is in de winter goed te zien en de Schorpioen in de zomer. Hoe kan dat eigenlijk, iemand die in mei is geboren wordt toch een Stier genoemd en iemand die in november is geboren een Schorpioen. Dat klopt omdat de zon dan in de buurt van dat sterrenbeeld staat. Dan kun je het sterrenbeeld zelf niet zien. Tweeduizend jaar geleden stond de zon ook daadwerkelijk in de genoemde sterrenbeelden. Nu niet meer, dat komt door een langzame beweging van de aardas.  Hoe dat in zijn werk gaat beschrijf ik later nog wel een keer. Terug naar de Stier en de Schorpioen.

De kern van Stier is de rode ster Aldebaran, het oog van de Stier. Al in de oudheid was bekend dat deze ster precies 180 graden tegenover een andere rode ster staat. Dat is de ster Antares, het hart van de Schorpioen. Door deze as te gebruiken konden de astronomen in de oudheid de 12 regio's van de dierenriem heel precies bepalen.

Vaak wordt beweerd dat de sterrenbeelden zijn ontstaan uit fantasie. Als je in de zomer op vakantie gaat in Zuid Europa en daar de de Schorpioen bekijkt dan kun je je dit goed voorstellen. Maar de Stier zien in de sterren is een stuk moeilijker. Daar komt bij dat op oude platen je alleen de kop, de voorpoten en de romp van de Stier ziet. Is dat fantasie of ligt er een diepere wijsheid in de sterrenbeelden verborgen. Laten we eens kijken hoe Stier en Schorpioen goed passen bij het moment van het jaar.

De Schorpioen is een klein, zwart, bijna onogelijk beestje. Er zit nauwelijks vlees aan, het is meer een rondlopend skelet. Het leeft in donkere holen en spleten en komt pas in de nacht tevoorschijn. Maar het heeft een venijnige staart. Helemaal aan het einde zit een angel met een kleine gifkamer. Hiermee steekt de schorpioen, als het moet, zijn prooi neer. Verder gebruikt het zijn scharen om zijn prooi van de oppervlakte te heffen zodat het eigenlijk al geen kant meer op kan. Een mooi beeld voor het einde van de herfst in november kun je zeggen. Als alle bladeren van de bomen zijn gevallen en alle kleine planten zijn verdord. De bomen staan als geraamten. De zon heeft nauwelijks nog kracht en warmte als ze schijnt. De dagen worden steeds korter.

De Stier is het tegenovergestelde van de Schorpioen. Een mooi gevuld dier, met veel vlees en spieren. Het venijn van de stier zit in zijn kop, met zijn hoorns stoot hij met volle kracht vooruit. Grote hoeveelheden gras en kruiden worden gegeten en langzaam verteerd. In de lente komt de natuur in volle bloei en daarna begint de groei van alle bladeren. De natuur raakt in mei steeds meer gevuld. De zon komt steeds meer in zijn kracht, de temperaturen nemen toe, de dagen ook. Het bijzondere van dit sterrenbeeld is nog dat alle tekeningen in de oudheid maar een halve stier laten zien. Je kunt alleen kop en horens en een deel van het voorlijf zien, het achterlijf met de achterpoten wordt niet getekend en is nog verborgen. Wat is de stier of de koe eigenlijk een mooi beeld voor de lente.

Tussen stier en schorpioen zijn vele tegenstellingen te vinden. Kop versus staart, gevuld versus geraamte, zichtbaar liggend in de wei versus onzichtbaar levend in holen. Stoten versus steken. Dag versus nacht. Lente versus herfst. 

Door een tegenstelling te onderzoeken kom je veel meer te weten over het karakter, de eigenaardigheden van beide kanten. Dit noemen we ook wel een polariteit. Een polariteit geeft de mogelijkheid van dynamiek en beweging. Door met polariteiten te werken en in polariteiten te denken wordt je bewegelijker en dan verdiep je je kennis en kunde. 

Voor iemand die een familieopstelling begeleidt is de vraag wat is niet zichtbaar soms net zo belangrijk als datgene wat wel te zien is. Waarom is er veel van het ene zichtbaar. Dat is om het andere niet te (hoeven) zien. Vaak ligt daar een sleutel van een opstelling.

Ik geef enkele voorbeelden.

Iemand wordt het zonnetje in huis. Waarom? Zodat het verdriet niet zichtbaar hoeft te zijn.

Iemand wordt het zwarte schaap van de familie. Waarom? Om iemand die wordt buitengesloten weer zichtbaar te maken.